روزنامەنگار اسرائیلی: ما بازندەی اخلاقی شدیم، انحطاط و شکست اخلاقی سالهای متمادی ما را تعقیب خواهد نمود «پنج کودک نوزاد که چشمانشان نیمەباز است و دندانهای شیریشان از دهانشان بیرون زده و جلیقههایشان را خون فرا گرفته و بر یک برانکارد حمل میشوند».
امیرە هاس روز دوشنبه با نوشتن مقالهای در روزنامه «هآرتس» گفت: اگر معیار پیروز شدن در جنگ را با تعداد قربانیان فراوان طرف مقابل بسنجیم، باید گفت اسرائیل در جنگ اخیر پیروزی چشمگیری را به دست آورده است.
او این نکته را یادآورشده که روز نوشتن مقالەی تعداد قربانیان فلسطینی از ۱۰۰۰ نفر تجاوز کرده بود که بیش از هفتاد تا هشتاد در صد آن را انسانهای بیدفاع تشکیل داده است. آری اگر پیروزی عبارت باشد از اینکه دشمن- فلسطینیها – را مجبور کنیم کشتەشدگانش را بر شانه حمل کند؛ چرا که برانکارد کافی برای حمل کشتەشدگان تکەتکه شدهاش را در اختیار ندارد، باید گفت که آقای بنی گانتز رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح و آقای موشی یعلون وزیر جنگ، شما پیروز جنگ و میدان هستید و مردم اسرائیل از شما و پیروزیتان دهشتزده شده است.
این روزنامەنگاراسرائیلی، با انتقاد از رسانههای اسرائیلی و جهانی به خاطر عدم پوشش جنایتهای اسرائیل در غزه، به یادآوری گفتههای گویندەی رادیو اسرائیل پرداخته که گفته بود: صبح بخیر... شب گذشته شب آرامی را پشت سر گذاشتیم و مینویسد: در آن شب آرام! نیروهای ارتش اسرائیل بیش از ۸۰ فلسطینی را کشتهاند که ۶۴ نفر آنان را مردم بیگناه تشکیل میدهند، ۱۵ نفرشان را کودک و ۵ نفر دیگر را زن تشکیل میدهند. او در ادامه میگوید: اگر ملاک و معیار پیروزی تعداد خانوادههایی باشد که در طول دو هفته به طور کامل نابود شدهاند، باید گفت که ما اسرائیلیها برندهایم.
وی با طعنە بە کارشناسان ارتش اسرائیل مینویسد: نباید فراموش کرد که کارشناسان حقوقدان ما الحق مستحق هرگونه تقدیر و اهدای نشان هستند؛ چرا که ارتش ما بدون راهنماییهای راهگشای آنان راه به جایی نمیبرد، اینکه اسرائیل به گمان اینکه یکی از اعضا، فرزندان و یا مهمانان خانوادهای وابسته به حماس است و در نتیجه آن خانه و خانواده را به طور کامل ویران مینماید، بابت این فضل و دقت فراوان! باید از کارشناسان مذکور تقدیر و تشکر بە عمل آورد.
وی به واکنش یکی از دیپلماتهای آمریکا اشاره میکند که گفته بود: اگر جنایتهای اسرائیل در غزه با قوانین بینالمللی مخالفتی نداشته باشد – که ظاهراً ندارد – باید گفت که در آن قوانین مواد جنایتکارانه و زشتی وجود دارد.
او همچنین نوشت: عدهای از فارغ التحصیلان رشتەی حقوق و قانون اسرائیلی و آمریکایی و شاید انگلیسی اخیراً ظهور پیدا نمودهاند که هدف قرار دادن نیروهای امداد فلسطینی توسط ارتش اسرائیل را توجیه میکنند، امری که باعث شده ارتش تاکنون بیش از ۷ نفر از اعضای کادر امداد و اورژانس را که در حال نجات دادن مجروحان بودند از پای درآورد و بیش از ۱۶ نفر دیگر را مجروح کند علاوه بر اینکه مرتب از حضور آنان در مناطق ویران شده ممانعت نموده است.
خانم امیره هاس در بخش دیگری از مقالهاش نوشت: خوانندگان همسو با ارتش اسرائیل همواره این جمله را تکرار نموده و میگویند که تروریستها در داخل ماشینهای امداد و اورژانس مخفی شدهاند، چرا که به گمان آنان فلسطینیها نمیخواهند مجروحانشان را نجات داده و از خونریزی آنان جلوگیری نمایند، آیا واقعاً این طرز تفکر آنان نیست؟ آیا نمیتوان از این داستانسراییها به این نتیجه رسید که سازمان اطلاعات مورد افتخار ما که تاکنون از تونلهای گستردەی غزه بیاطلاع بوده، اکنون این امکان را پیدا نموده که کشف کند داخل آمبولانس امداد افراد مسلح فلسطینی وجود دارند و در نتیجه، آنان را هدف قرار داده و از حضورشان در مناطق جنگزده و کمک به مجروحان ممانعت کند! البته جای این سؤال باقی است چرا برای نیروهای اسرائیلی جایز است تنها به خاطر نجات یکی از مجروحان نظامیاش منطقهای را موشک و راکتباران نموده، ولی نجات پیدا کردن پیرزن فلسطینی ممنوع است؟ تازه چرا نباید اجازه دهند نیروهای امداد برای نجات دادن جان آن مبارز فلسطینی که در اثر مقاومت در برابر نیروهای نظامی، دشمنی زخمی شده که سرزمینش را اشغال نموده است، تلاش نمایند؟
این خانم روزنامەنگار در ادامه میگوید: تمامی پیروزیهایی که در جنگ اخیر به دست آوردهایم شکست اخلاقی ما را در پی دارد، آری شکست اخلاقی برای جامعهای که حاضر نیست به اشتباهاتش در گذشته و حال بیندیشد، جامعهای که خود را برتر از جوامع دیگر میداند، جامعهای که تنها به خاطر از دست دادن ۴۰ نفر از سربازانش اشک میریزد، جامعهای که نمیداند معنویات و مشروعیت حریفش – فلسطینیها – به مراتب از او بیشتر و بهتر است.
وی به مقالەی یکی از دوستانش از غزه اشاره کرده که اینگونه به تصویر وضعیت انسانی آنجا پرداخته: در اوج بحران و مرگ و فاجعه، میتوان قلههای عاطفه و همدردی را در غزه شاهد بود؛ مردم عدهای به یاری عدهای دیگر میشتابند، آنجا کودکانی را میبینی که به کمک والدینشان مبادرت میورزند؛ کودکانی که عمرشان از ۱۰سال کمتر بود را مشاهده میکردم که خواهران و برادران کوچکترشان را در آغوش میگرفته و از آنان دلداری میکردند، اینجا کودکان تازه به سن بلوغ رسیدهای را میتوان مشاهده نمود که مسئولیت اشخاص بزرگتر را بر دوش میکشند، من تاکنون کودکی را ندیدهام که یکی از بستگانش را اسرائیل نکشته باشد! پس از دیدن و لمس کردن این صحنهها با خود میگفتم: اگر حماس پس از اینکه کودکان و نوجوانان فلسطینی با سنگ به رویارویی با دژخیمان اسرائیلی میپرداختند و پس از خیزش- انتفاضه - اول، اینگونه در دل مردم فلسطین رشد و پویایی داشته، پس از این کشتارها و نسل کشیهای هفت سال اخیر باید منتظر چه چیزهایی بود؟
روزنامەنگار اسرائیلی در پایان، این جمله را با اطمینان تکرار میکند: شکست اخلاقی ما در جنگ اخیر سالهای متمادی ما را تعقیب خواهد نمود.
نظرات